''Folwark zwierzęcy''

Witam :)
Dziś łamiemy schematy czyli....recenzja w krótszej przerwie niz tydzień :)
A zawdzięczamy to krótkiej ksiażce, którą musiałam przeczytać na konkurs. A mowa o...

''Folwark zwierzecy'' George Orwell

Po powrocie z Hiszpanii rozważałem zdemaskowanie mitu sowieckiego w opowiastce, którą mógłby zrozumieć niemal każdy i którą nietrudno byłoby przełożyć na inne języki. Przez pewien czas nie wiedziałem jednak, jaką treść mam nadać tej historyjce; pomysł przyszedł mi do głowy, kiedy pewnego dnia (mieszkałem wtedy w małej wiosce) ujrzałem, jak może dziesięcioletni chłopiec prowadzi wąską ścieżką potężnego konia pociągowego, Moszcząc zwierzę batem, ilekroć tylko chciało ono zboczyć z drogi. Uderzyło mnie wtedy to, iż ludzie wyzyskują zwierzęta prawie tak samo, jak bogacze wyzyskują proletariat. 

(Fragment przedmowy Orwella do ukraińskiego wydania książki w 1947 roku - z posłowia Tłumacza)

Człowiek jest jedynym stworzeniem, które konsumuje, niczego nie produkując. Nie daje mleka, nie znosi jaj, jest zbyt słaby, by ciągnąć pług, nie potrafi dogonić królika. A jednak jest panem wszystkich zwierząt. Zapędza je do pracy, przydziela minimalne ilości pożywienia, by nie głodowały, a resztę zatrzymuje dla siebie.

Pomysł- Książka przedstawia komunizm, system totalitarny. Pomysl aby zrobić to na przykładzie zwierząt, jest bardzo pomyslowy i ciekawy.

Zrealizowanie pomysłu-choć słyszałam różne opinie na ten temat, to dla mnie książka napisana jest w łatwym, zrozumialym języku. Myślę, że autor przedstawił trudny temat w stosunkowo prosty sposób, na tyle prosty, na ile było to możliwe. Często bywały momenty, kiedy zadawałam sobie pytanie w stylu ''Ale jak to tak..?''

Bohaterowie-I to się nazywa personifikacja! Zwierzeta nie tylko mówiły, myślały czy robiły inne rzeczy przeznaczone dla ludzi. Nadano im cechy, psychologie i sposób myslenia ludzki

Wszystkie zwierzęta są sobie równe, ale niektóre są równiejsze od innych.

Ogólne wrażenie-ksiażka jest krotka, co nie jest minusem. Krótko, ale dokładnie przezakuje to co najważniejsze. Akcja już od początku toczy się wartko, a drobne zwolnienia tempa mają nas tylko przyszykowac do nagłego skoku akcji. I po przeczytaniu, a takze podczas przerwania czytania pytania pojawiają się w glowie z prędkościa światła. A odpowiedzi...kto chce moze przeczytać, jednak musi nastawić się na wielkie poszukiwania.

Inne-zakończenie, ktore naprawdę niczego nie zakańcza. Również nie jest to minus. Zaskakuje, uczy.

Podsumowując-myślę, że z mojej recenzji wiele nie wyniesiecie. Sama bym tego nie zrobiła. Ktoś kiedyś powiedział, że o dobrych ksiażkach nie da się wiele powiedzieć, je trzeba przeczytać. Zgadzam się z tym. Przeczytajcie więc, bo warto.

Ocena-nie ma. nie mam serca wystawić 10, bo ksiażka jest ponad nią. Tak więc, ocene zostawiam wam.

Zwierzęta w ogrodzie patrzyły to na świnię, to na człowieka, potem znów na świnię i na człowieka, ale nikt już nie mógł się połapać, kto jest kim.

Pozdrawiam,
DoXxil