Duma i uprzedzenie

Witam,
dziś recenzja książki, do której przeczytania ciągle ktoś mnie zachęcał i której sama byłam ciekawa...bo to taki klasyk. Motywacja do przeczytania pojawiła się, kiedy ta książka została wyznaczona do dyskusji w Blogowym Klubie Książki.
Któż nie słyszał o Jane Austen? Czy znajdzie się na tej planecie człowiek, który nie kojarzy jakiegoś jej utworu? Dziś więc czeka was recenzja jednej z jej książek, czyli....

''Duma i uprzedzenie'' Jane Austen

Na początku zeszłego stulecia niezbyt zamożny ojciec pięciu córek nader często musiał zadawać sobie pytanie: kiedyż to w sąsiedztwie pojawi się jakiś odpowiedni kawaler? A kiedy już się pojawił, następowały dalsze perypetie, które Jane Austen z upodobaniem opisywała. "Duma i uprzedzenie" uważana jest za arcydzieło w dorobku tej angielskiej pisarki, głównie dzięki zabawnym, zgoła dickensowskim opisom postaci głupich i niesympatycznych. Znajdujemy tu także melancholijną refleksję nad władzą pieniądza i znaczeniem pozycji społecznej, decydujących o życiu młodej panny; a przede wszystkim znakomity, powściągliwy styl, doskonale oddający harmonię opisywanego świata...

Duma związana jest z tym, co co sami o sobie myślimy, próżność zaś z tym, co chcielibyśmy, żeby inni o nas myśleli.

Pomysł-historia o miłości osadzona na przełomie XVIII/XIX wieku, o obyczajach w tamtych latach, wartości pieniądza, o tym, ze jeśli nie byłeś wysoko urodzony-byłeś nikim. Zapowiada się ciekawie-2pkt

Zrealizowanie pomysłu-pięknie się zaczęło...ale później tylko gorzej. Książka była potwornie nudna, bo owszem, zostało w nim pokazane jak ważna była pozycja, bogaty mąż....ale to było tylko rzucone...stosując szkolne kryteria to nawet nie było na ''odniósł się''. Resztę książki wypełniało puste rozmowy o ślubie. O tym jak matka boi się..nie...histeryzuje, ze jej córki dobrze nie wyjdą za mąż, jej starania i rozmowy z wypatrzonymi kandydatami. Filozoficzne myśli Elizabeth i jej rozterki. I ciągłe bale, herbatki, obiadki....a może by tak zamiast cukru do ciasteczek dorzucić arszeniku? Od razu weselej by się zrobiło....choć, zależy dla kogo :D-0pkt

Bohaterowie-bohaterowie mieli w sobie tyle charakteru co powietrze w próżni. Byli puści jak....nie, nic nie zasługuje na taką obelgę. to nie były nawet słowa. To było po prostu jedno, wielkie NIC. Nie żyło, nie oddychało...nawet nibynóżek czy rzęsek nie miało. Słowa przynajmniej mają kolor....o nich to powiedzieć to za wiele-0pkt

Jak przyjemnie jest spędzać wieczór w podobny sposób. Nie ma jak lektura, to moje święte przekonanie. Książka nigdy człowieka nie męczy. 

Liberum veto.....ta książką męczy. Spędzanie czasu na jej czytaniu z pewnością nie było przyjemnie...

Ogólne wrażenie-akcja była...co ja mówię? Jaka akcja?Kompletne ZERO! Tu nie działo się NIC! No dobra..coś się ruszyło na 150str na 213...ale biedactwo zmarło po stronie. Bohater wieku. Czytając to miałam wrażenie, ze czytam scenariusz do ''Trudnych spraw'' , ''Dlaczego ja'' czy ''Pamiętniki z wakacji''.
Elizabeth Bennet(lat ileś tam)-Martwi się czemu pan D. nie jest mniej miły.....
Nigdy nie lubiłam tych programów, ale jedno trzeba im przyznać-przynajmniej ponabijać się z nich można! A tu...nawet płakać się chce...pełna obojętność. Z ta książką wygrałabym konkurs na ''Najdłużej utrzymujący się Poker Face''. I te tonu listów. Rozumiem, że tak się ze sobą wtedy porozumiewali...ale tak samo nie chciałabym gdyby w jakieś książce co chwila były długie, nudne, bez sensu smsy. Dobiję leżącego i powiem jeszcze-kompletnie przewidywalna. Po pierwszych paru stronach wiedziałam jaki będzie koniec...-opkt

Inne-jedną z rzeczy, która mogłaby starać się o nagrodę''najgłupszy tekst we wszystkich galaktykach'' jest reakcja panny E(ta sama, która martwi się czy jej eks-sąsiadowi przypadkiem nie spadła wielka koniczyna z nieba* bo nagle jest taki miły)cytując:
''Kochana, kochana ciociu! Co za radość! Co za szczęście! Wlewasz we mnie ochotę do życia! Żegnaj smutku i nudo! Czymże są ludzie w porównaniu ze skałami i górami! Jakież cudowne chwile będziemy przeżywać razem! A kiedy wrócimy-będziemy musieli-nie tak jak inni podróżnicy-mówić o wszystkim szczegółowo. Będziemy wiedzieli, gdzieśmy byli, będziemy Będziemy umieli powiedzieć, cośmy widzieli. nazwy jezior, rzek i gór nie poplączą się w naszej pamięci i nie będziemy wszczynać kłótni o położenie jakiegoś miejsca chcąc je później opisać. Postaramy się, by pierwsze nasze uniesienia nie były tak nieznośne jak u większości podróżników''.
Już się boję tych większości uniesień''. Czy ludzie dawniej na wieść o wycieczce pisali ody pochwalne i eseje? Pamiętaj! Jeśli wiesz gdzie byłeś, to wiedź, że coś się dzieje!
Jedyny plus-styl autorki. Naprawdę dobry!-0,25pkt

Podsumowując-''Duma i uprzedzenie'' to nudna książka zawierająca monologi matki 5 córek na temat ''Jakby tu znaleźć dla nich męża'',  ''Co by tu zrobić żeby ten facet ja zechciał'', pseudo-filozoficzne rozmyślenia średniej córki na temat pewnego pana D, swojej rodziny i...ślubów. Musze przyznać, że co chwila liczyłam ile stron mi jeszcze pozostało, dawno się tak nie wynudziłam, od czasu....''Sierotki Marysi'' Konopnickiej. Moim zdaniem-kolejna lektura bez sensu. Jednak jeśli interesuje cię dworskie życiu, romanse, ody pochwalne(bądź nie) na temat jakiegoś człowieka....przeczytajcie. A jeśli nie lubicie....też przeczytajcie(nie, nie mam schizofrenii). Może wam się spodoba? Może wy dostrzeżecie w niej więcej plusów? Zresztą to klasyk-zachęcam chociaż aby spróbować przeczytać. Choćby dla stylu autorki.

Ocena-2,25

Uff...skończone ;D miejscami może to przypominać zbieraninę wszystkiego i kompletny nieład, za co przepraszam-ale zaczęłam pisać recenzję zaraz po skończeniu książki. Mam nadzieję, ze coś zrozumieliście :D
Muszę przyznać, że w trakcie czytania zerknęłam na komentarze na LC. Już się zastanawiałam co ze mną nie tak, bo tam same pochwalne komentarze...ludzie wychwalali ja pod niebiosa. czy ja jestem jakaś niedorozwinięta? Czy tylko ja nie rozumiem tej książki?Kiedy natrafiłam na kilka negatywnych opinii. Kocham tych ludzi :D

* nie wnikajcie....anime rujnuje psychikę.

Możliwe, ze napisze dopiero po 11, choć postaram się we czwartek...później wyjeżdżam :D

Pozdrawiam,
DoXxil